บทที่ 229 — แสงสุดท้าย

ลูเซียน

อากาศหนักอึ้งจนลมหายใจแผดเผาลำคอ หัวใจข้าเต้นระรัว

มันเหมือนการนับถอยหลังสู่ความตายของคีลและออเรลี คำสาปกำลังแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว... เร็วกว่าที่ข้าเคยคาดคิดไว้มาก

เหล่าผู้เยียวยาวิ่งวุ่นไปทั่ววังจันทราเพื่อช่วยพวกเขา เสียงสะท้อนก้อง... เสียงร้องไห้ เสียงกระซิบ ความตื่นตระหนก ของสมาชิกฝู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ